วันเสาร์ที่ 15 สิงหาคม พ.ศ. 2563

ROOM (เด็กชายในห้องปิดตาย) - Emma Donoghue


Title : ROOM
Author : Emma Donoghue
Genre : Adult Fiction
Published : September 13th ,2010

เรื่องย่อ (จากฉบับภาษาไทย) : 

สำหรับแจ๊ควัยห้าขวบแล้ว โลกของเขาคือห้องขนาดสิบเอ็ดคูณสิบเอ็ดฟุต ห้องคือที่ที่เขาเกิด ที่ที่เขาเล่น กิน นอน และที่ที่มีแม่ เพียงแต่เขาจะต้องเข้าไปนอนในตู้เสื้อผ้าหลังสามทุ่ม ก่อนที่เฒ่านิคจะมาหาแม่ หลังจากประตูส่งเสียง บี๊ป บี๊ป แจ๊คในตู้เสื้อผ้าอันมืดมิดจะคอยฟังว่าเฒ่านิคพูดอะไรกับแม่บ้าง และเขาทำอะไรบ้าง

สำหรับแจ๊คนั้น ห้องนี้คือโลกทั้งใบ แต่สำหรับแม่ ห้องนี้คือคุก...

ตอนสี่ขวบ แม่ไม่เคยบอกเขาว่าข้างนอกมีอะไรบ้าง แต่ผู้ชายที่อายุห้าขวบนั้นโตเป็นผู้ใหญ่แล้วและแม่ก็อยากออกไปข้างนอกแล้วด้วย...

รีวิว + สปอยล์ :

แจ๊ค เกิดมาในห้องเล็กๆ ที่เป็นโรงเก็บของของเฒ่านิค เขาไม่เคยรู้จักโลกภายนอก และเรียนรู้สิ่งต่างๆจากคำบอกเล่าของแม่ พระอาทิตย์ก็คือ ใบหน้าของพระเจ้า ผู้คนในทีวีไม่มีตัวตน สิ่งที่เป็นจริงมีเพียงตัวเขา แม่ เฒ่านิค และ 'ห้อง' เท่านั้น

ทุกๆวัน แจ๊คกับแม่จะช่วยกันตะโกนสุดเสียงออกไปทางสกายไลท์ หรือนึกพาสเวริ์ดใหม่ๆเพื่อเปิดประตูของ 'ห้อง' โดยที่แจ๊คคิดว่า มันเป็นการเล่นอย่างหนึ่ง แม่ไม่เคยเล่าความจริง เพราะคิดว่ามันไม่จำเป็น และแจ๊คเองก็ยังเป็นเด็ก จนกระทั่งวันที่แม่ทำให้เฒ่านิคโกรธ และตัดไฟในห้อง สองแม่ลูกต้องทนหนาว เพราะเครื่องทำความร้อนไม่ทำงาน อาหารก็เริ่มลดน้อยลงไปทุกที แม่จึงมีความคิดที่จะหนีออกจากห้องนี้อีกครั้ง 

แรกเริ่ม แม่เล่าให้แจ๊คฟังว่า เธอเคยอยู่ 'ข้างนอก' มาก่อน และถูกเฒ่านิคหลอกมาขังไว้ ตอนนั้นเธอเพิ่งอายุเพียง 19 ปีเท่านั้น เธอพยายามจะหนีอยู่หลายครั้งแต่ไม่สำเร็จ จนเฒ่านิคประกาศกร้าวว่า ต่อให้ตัวเองต้องตายก็จะไม่บอกรหัสเปิดประตูให้ ตั้งแต่นั้นมา เธอจึงล้มเลิกความคิดที่จะหนี และเชื่อฟังคำสั่งของเฒ่านิคตลอดมา ในช่วง 2 ปีแรก เธอเคยตั้งท้องลูกมาแล้วคนหนึ่ง แต่เด็กก็แท้งไปเสียก่อน จนกระทั่งเธอมีแจ๊ค

แจ๊คคิดว่าแม่โกหก เพราะแม่เคยบอกเขาว่า ข้างนอกเป็นเพียงอวกาศที่ว่างเปล่า จนกระทั่งวันที่เขาเห็นเครื่องบินบินผ่านสกายไลท์ไป แจ๊คตื่นเต้นมาก และเริ่มเชื่อคำบอกเล่าของแม่ 

แผนการหลบหนีขั้นแรกของแม่คือ แจ๊คต้องแกล้งทำเป็นป่วยหนักเพื่อให้เฒ่านิคพาไปโรงพยาบาล และแจ๊คต้องขอความช่วยเหลือจากใครก็ตามที่เขาพบ แต่แผนนี้ก็เป็นอันต้องล้มไป เมื่อเฒ่านิคยืนยันว่าจะไม่พาแจ๊คไปไหน และจะหายามาให้แทน แม่จึงเริ่มแผนสองโดยสั่งให้แจ๊คแกล้งตาย

แม่สั่งให้แจ๊คนอนนิ่งๆในพรมปูพื้นจนกว่าเฒ่านิคจะวางร่างเขาลงบนท้ายรถกระบะ จากนั้นให้ดิ้นแรงๆเพื่อออกมาจากพรม รอจนรถจอดสนิทตรงทางแยก แล้วกระโดดลงจากรถไปขอความช่วยเหลือจากคนที่เขาพบเป็นคนแรก

แจ๊คดำเนินการตามแผนของแม่อย่างทุลักทุเล และพวกเขาก็ได้รับอิสรภาพมาในที่สุด แจ๊คตกเป็นข่าวใหญ่โต และกลายเป็นฮีโร่ของบรรดาคนที่ติดตามข่าว แต่แม่ก็ไม่ค่อยชอบใจที่ตกเป็นเป้าสายตาสักเท่าไหร่  

แจ๊คและแม่เข้ารักษาตัวในโรงพยาบาล เขาได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆมากมาย ในขณะที่แม่เริ่มมีอารมณ์เกรี้ยวกราดมากขึ้นเรื่อยๆ เพราะเธอตระหนักได้ว่า ในช่วงเวลาที่เธอถูกจับขังอยู่นนั้น อะไรๆได้เปลี่ยนไปหมดแล้ว ผู้คนรอบกายเธอต่างใช้ชีวิตไปข้างหน้า ส่วนตัวเธอกลับถูกทิ้งไว้เบื้องหลัง และการให้สัมภาษณ์กับรายการโทรทัศน์ทำให้เธอมีอาการเครียดหนักขึ้น จนตัดสินใจจบชีวิตของตัวเอง

แจ๊คถูกส่งไปอยู่กับยายช่วงที่แม่รักษาตัวในโรงพยาบาลต่อ เขาเฝ้ารอวันที่แม่จะหายป่วย ในขณะเดียวกันการใช้ชีวิตอยู่กับยายก็ทำให้เขาได้เรียนรู้อะไรหลายๆอย่างยิ่งกว่าตอนอยู่โรงพยบาลเสียอีก แจ๊คเข้มแข็ง และกล้าเผชิญกับโลก 'ข้างนอก' ได้เพราะเขามีฟันของแม่เป็นเพื่อน และเขาเองก็อยากจะให้แม่เข้มแข็งด้วยเหมือนกัน ดังนั้น แจ๊คจึงตัดเส้นผมที่ยาวเหมือนเด็กผู้หญิงส่งไปให้แม่

หลังจากแม่ออกจากโรงพยาบาล เธอตัดสินใจพาแจ๊คไปอยู่บ้านพักของรัฐ สองแม่ลูกวางแผนที่จะเริ่มต้นชีวิตใหม่ โดยเริ่มจากค่อยๆเรียนรู้ไปทีละนิดว่า ตัวเองชอบ และอยากจะทำอะไรต่อไปกันแน่...



การเล่าเรื่อง : เล่าในมุมมองของแจ๊ค

คำศัพท์ : ศัพท์ง่ายมาก แต่ก็งงมากเช่นกัน อย่างที่บอกว่าเล่าในมุมมองของแจ๊ค เด็ก 5 ขวบ ดังนั้น ภาษาก็จะแปลกๆ แทม่งๆ ถ้าใครคิดจะอ่านเรื่องนี้เพื่อฝึกภาษา กรุณาคิดใหม่นะคะ เพราะแกรมม่าผิดค่อนข้างเยอะ ยกตัวอย่างเช่น รูปอดีตของ bring ก็คือ brought แต่แจ๊คดันพูดเป็น brung ซะงั้น หรือถ้าอยากอ่านก็ต้องมีสตินิดนึง เดี๋ยวไปจำอะไรผิดๆมา

ความรู้สึกหลังอ่าน : โอยยยย น่าเบื่อออออออค่ะ ประมาณครึ่งแรกนี่ไม่ไหวมาก ดำเนินเรื่องค่อนข้างช้า และสไตล์การเขียนให้เหมือนเด็ก 5 ขวบ ก็น่ารำคาญสุดๆ (ไม่ได้กระแดะนะ ถ้าได้ลองอ่านจะเข้าใจความรู้สึกเรา) อ่านไปนิดนึงก็ไม่อยากอ่านต่อแล้ว เราเลยต้องไปดูหนังบิวท์อารมณ์ ซึ่งก็ช่วยได้นิดนึงงง 

เนื้อเรื่องเพิ่งจะมาน่าสนใจตอนที่แม่คิดแผนหนี ตรงช่วงนั้นทำได้ค่อนข้างดี เพราะถึงแม้จะเล่าแบบเด็ก 5 ขวบใสๆ แต่แฝงความดาร์คมาด้วยตลอด ชวนให้ผู้อ่านลุ้นว่าตกลงแจ๊คจะหนีรอดจากเฒ่านิคได้มั้ย สำหรับเราจุดนี้พีคสุดละ หลังจากนั้นก็เนื้อเรื่องก็ค่อยๆดรอปลงมาอีก

ส่วนที่เราไม่ค่อยชอบคือ วิธีการเลี้ยงลูกของแม่ สอนอะไรมั่วซั่วไปหมด แล้วมันก็ส่งผลมาถึงตอนที่แจ๊คต้องออกมาใช้ชีวิตอยู่ข้างนอก อีกอย่างคือ อามรมณ์เกรี้ยวกราดของแม่ ฟาดงวงฟาดงาไปทั่ว เข้าใจว่าเธอคงเครียด แต่บางทีก็ต้องแยกแยะบ้าง เพราะคนอื่นเขาก็ทำให้ด้วยความหวังดี

คะแนน : 3/5

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น