Title : Aristotle and Dante Discover the Secrets of the Universe
Author : Benjamin Alire Sáenz
Genre : YA / Contemporary / GLBT
Published : February 21st 2012
Synopsis :
อริสโตเติลเป็นวัยรุ่นขี้โมโห เขามีพี่ชายถูกจำคุกอยู่ในเรือนจำเพราะก่อคดีร้ายแรงขึ้น ส่วนดันเต้ก็เป็นพวกรู้ไปหมดซะทุกเรื่อง แถมยังมองโลกใบนี้ในมุมมองที่แปลกประหลาดกว่าคนทั่วไปเสียอีก ในช่วงหน้าร้อน ทั้งสองคนได้มาเจอกันที่สระว่ายน้ำแห่งหนึ่ง ในตอนแรก..ดูเหมือนว่าพวกเขาแทบจะไม่มีอะไรที่เหมือนกันเลย แต่เมื่อคนเหงาได้มาใช้เวลาร่วมกัน ส่งต่อสิ่งพิเศษที่เรียกว่า..มิตรภาพ สิ่งที่จะเข้ามาเปลี่ยนชีวิตของคนทั้งคู่และจะยังคงอยู่ตลอดไป อริและดันเต้ได้เรียนรู้ความจริงที่แสนสำคัญเกี่ยวกับตัวเอง และเส้นทางแบบไหนที่พวกเขาอยากจะไป...
Review + Spoil
อริเป็นเด็กชายวัย 15 ปี กำลังอยู่ในช่วงสับสนเพราะร่างกายมีความเปลี่ยนแปลงไปสู่วัยรุ่นหลายอย่าง เขาไม่มีเพื่อนเลยสักคนเพราะไม่ชอบนิสัยป่าเถื่อน หยาบคายของพวกเด็กผู้้ชาย อริชอบไปเที่ยวที่สระว่ายน้ำอยู่บ่อยๆ ถึงแม้ว่าตัวเองจะว่ายน้ำไม่เป็นก็ตาม แต่ในวันที่แสนจะน่าเบื่อวันหนึ่ง เขาได้พบกับดันเต้ เด็กผู้ชายผิวขาว ที่ไม่เหมือนคนแม็กซิกันอย่างเขาเลยสักนิด อยู่ๆเด็กนี่ก็เข้ามาเสนอตัวว่าจะช่วยสอนอริว่ายน้ำ แล้วมิตรภาพของทั้งสองคนก็เริ่มต้นขึ้น...
อริเติบโตในครอบครัวที่ไม่ค่อยพูดคุยกันมากนัก ซึ่งนั่นทำให้เขามักเก็บซ่อนความรู้สึกต่างๆเอาไว้ในใจเสมอ จนหลายต่อหลายครั้ง มันก็กลับกลายมาเป็นฝันร้ายทำร้ายตัวเขาเอง อริมีเพียงดันเต้ที่คอยช่วยให้เขารู้สึกสบายใจเมื่ออยู่ด้วย เขารู้สึกจริงๆว่าชอบเพื่อนคนนี้มากมายเหลือเกิน...
ในบ่ายวันหนึ่งหลังพายุฝนผ่านไป อริกับดันเต้ออกไปดินเล่นด้วยกัน ดันเต้บังเอิญเห็นนกปีกหักร่วงอยู่กลางถนน เขาจึงตรงเข้าไปประคองไว้ในมือ แต่แล้วจู่ๆก็มีรถคนหนึ่งวิ่งไถลไปมาตามถนนที่ชื้นฝน และพุ่งตรงมาที่ดันเต้ อริทำอะไรไม่ถูก ในหัวของเขามีแต่ฝันร้ายที่ตามหลอกหลอน และตัวเองก็ได้แต่ตะโกนชื่อดันเต้ไม่หยุด...
อริตื่นขึ้นมาในโรงพยาบาล เขาพบว่าตัวเองแขนหัก ขาตั้งแต่ช่วงเข่าลงไปกระดูกหักหมดต้องเข้าเฝือกไว้ นอกจากร่างกายที่เจ็บหนัก อริรับรู้ได้ว่ามีความรู้สึกบางอย่างกำลังเติบโตขึ้น และเขาเองก็ไม่อยากจะยอมรับมันด้วย หลังจากเหตุการณ์นั้น อริก็กลายเป็นพวกขี้โมโห ความคิดขัดแย้งกันไปมาอยู่ในหัว ทั้งที่อยากเจอดันเต้ แต่อีกใจก็อยากจะอยู่ห่างๆ พอดันเต้มาคอยดูแลใกล้ชิด เขากลับรู้สึกโมโหจนอยากจะต่อยให้คว่ำ แม้กระทั่งดันเต้ต้องย้ายไปชิคาโก อริก็ยังสับสนว่าเมื่อดันเต้กลับมาแล้ว ทุกอย่างจะยังเหมือนเดิมอยู่หรือเปล่า
ดันเต้เขียนจดมหมายถึงอริไม่ขาด เขามักเล่าเรื่องชีวิตในชิคาโกให้อริฟังว่า เขาเริ่มชอบที่นั่น และตอนนี้ก็มีเพื่อนเยอะแยะแล้วด้วย เขายังเล่าถึงเรื่องจูบแรก เหล้าเบียร์ ปาร์ตี้ สูบกัญชา แม้กระทั่งเรื่องช่วยตัวเองครั้งแรก - -* อริแทบจะไม่ได้ตอบจดหมายดันเต้เลย ถึงตอบก็เพียงแค่ข้อความสั้นๆเท่านั้น แต่ดันเต้ก็ยังยืนยันว่าจะเขียนส่งมาเสมอ
มีจดหมายอยู่ฉบับหนึ่งที่ดันเต้สารภาพกับอริว่า เขาชอบผู้ชาย และไม่รู้ว่าจะบอกเรื่องนี้กับพ่อแม่ยังไงดี
1 ปีผ่านไป ดันเต้ย้ายกลับมา แต่ทั้งสองคนก็แทบจะไม่ได้เที่ยวเล่นกันเหมือนเก่า เพราะอริเองก็พยายามหลบหน้าด้วยการเอางานพิเศษเป็นข้ออ้าง แต่แล้ววันหนึ่ง ในขณะที่นั่งเล่นด้วยกันในห้อง จู่ๆดันเต้ก็ขออริจูบเพราะอยากพิสูจน์อะไรบางอย่าง อริไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงยอมตามที่ดันเต้สั่ง แต่พอรู้ตัวอีกทีเขาก็ผลักดันเต้ออก แล้วย้ำอีกครั้งว่า ไม่ได้รู้สึกอะไรแบบนั้นจริงๆ(ไม่ได้ชอบผู้ชาย)
ทั้งอริและดันเต้ยิ่งเข้าหน้ากันไม่ติด ดันเต้หันไปคบกับเดเนียล เพื่อนที่ทำงานพิเศษที่เดียวกัน แต่พอปรับความเข้าใจกันได้ อริก็ต้องรีบเดินทางไปหาป้าที่เมืองอื่น และเขาได้รู้ว่า ป้าของตัวเองเป็นเลสเบี้ยน แต่พ่อกับแม่ก็ไม่ได้รู้สึกรังเกียจป้าเลยสักนิด เพราะว่าป้าของเขาเป็นคนดี อริกลับมาสับสนอีกครั้งกับความจริงข้อนี้...
หลังกลับจากงานศพป้า อริเดินไปบ้านดันเต้เพื่อรับหมาที่ฝากไว้ แต่เขาก็ได้ทราบข่าวร้ายจากพ่อดันเต้ว่า ตอนนี้ลูกชายนอนอยู่โรงพยบาลเพราะถูกซ้อม คนเห็นเหตุการณ์เป็นยายแก่ๆ เธอบอกว่าเห็นดันเต้กำลังยืนจูบอยู่กับเดเนียล แล้วสักพักก็มีกลุ่มวัยรุ่นผ่านมา แล้วรุมซ้อมดันเต้ โดยที่เดเนียลวิ่งหนีไปคนเดียว อริจำใจต้องสารภาพว่า เขารู้อยู่แล้วเรื่องที่ดันเต้ชอบผู้ชาย และดันเต้เองก็หวังว่า 'น้องชายที่กำลังจะเกิดมาต้องชอบผู้หญิง และพวกเขาก็จะมีหลานตัวน้อยๆ พ่อกับแม่จะได้มีความสุข'
อริไปเยี่ยมดันเต้ที่โรงพยาบาล สภาพยับเยินของดันเต้ทำให้เขาโกรธจนควบคุมตัวเองไม่อยู่ เขาออกไปตามหาแก๊งค์วัยรุ่นกลุ่มนั้นแล้วจัดการแก้แค้นให้ดันเต้ ถ้าไม่มีคนมาห้ามไว้ เขาอาจจะฆ่าเด็กพวกนั้นตายคามือไปแล้วก็ได้
อริถูกส่งกลับบ้าน เขาโชคดีที่อีกฝ่ายไม่แจ้งตำรวจ แต่ตัวเองก็ต้องถูกพ่อตำหนิเสียยกใหญ่ หลังจากนั้นเขาก็ไปเยี่ยมดันเต้ทุกวัน พวกเขาดูเหมือนจะไม่มีอะไรคุยกันมากนัก ส่วนใหญ่เลยได้แต่นั่งอ่านหนังสือกลอนของดันเต้ แต่อยู่ๆวันนึงดันเต้ก็สารภาพกับอริว่า ตอนที่เขาจูบกับเดเนียล ในหัวเขาคิดตลอดว่ากำลังจูบอริอยู่ อริที่มักหวั่นๆกับความลับของดันเต้เลยตอบกลับไปว่า 'ถ้างั้นนายก็ควรจะไปหาหัวใหม่ซะนะ..ดันเต้'
อริอารมณ์เสียที่เดเนียลมาเยี่ยมดันเต้ถึงบ้าน เขาเกลียดเดเนียลเพราะหมอนั่นทิ้งดันเต้แล้วหนีเอาตัวรอดคนเดียว เขาได้แต่ย้ำกับตัวเองและคนอื่นแบบนั้น...
พ่อแม่ของอริรู้สึกได้ว่าลูกชายทำตัวแปลกไปเลยเรียกมาคุยเปิดอก แม่ของเขาบอกว่า ยิ่งอริพยายามเก็บซ่อนความรู้สึกไว้แบบนี้ สักวันมันจะต้องฆ่าเขาแน่ๆ ทุกคนต่างดูออกว่าดันเต้น่ะ..รักอริ เพราะว่าดันเต้ไม่เคยคิดจะปิดบังความรู้สึกนี้เลย แล้วปัญหามันไม่ได้อยู่ที่ว่าตอนนี้ดันเต้จะเดทกับเดเนียลรึเปล่า แต่มันอยู่ที่ตัวอริเอง ที่ไม่ยอมรับว่าเขาเองก็รักดันเต้เช่นกัน
อริอยากจะปฏิเสธ แต่เขาก็ต้องยอมรับความจริงว่า การที่เขาวิ่งเข้าไปช่วยดันเต้จากรถเสียหลักโดยไม่ห่วงชีวิตตัวเอง และการที่เขาไปแก้แค้นพวกเด็กวัยรุ่นที่รุมซ้อมดันเต้นั้น เป็นเพราะว่าอริรักดันเต้มาก จนไม่อยากจะเสียดันเต้ไป...
อริขับรถพาดันเต้ไปกลางทะเลทราย สถานที่ที่เขาชอบหลบมานอนดูดาวคนเดียวเวลามีเรื่องไม่สบายใจ วันนี้ดันเต้ดูหงุดหงิดจนอริกลัว ดันเต้บอกว่า เขาไม่สามารถทนทำตัวเป็นเพื่อนได้อีกแล้ว และเขาก็ยิ่งโมโหมากขึ้นที่อริพูดถึงเรื่องจูบวันนั้น ดันเต้ไม่เคยลืมว่าถูกอริปฏิเสธ และเขาก็ไม่อยากนึกถึงมันอีก
อริยอมรับว่า เขาโกหก เพราะที่จริงแล้วเขาก็รู้สึกไม่ต่างจากดันเต้ และนั่นคือความลับของจักรวาลที่อริพยายามค้นหา ความลับของร่างกายนี้ ความลับของหัวใจดวงนี้ คำตอบของทั้งหมดอยู่ใกล้แค่เอื้อม แต่เขากลับไม่รู้ตัวเลย อริหวนนึกถึงคำพูดของแม่ที่ถามเขาว่า 'ลูกอายที่รักดันเต้เหรอ?'
อริเอื้อมไปจับมือดันเต้และกุมมือนั้นไว้
เขาจะอายที่รักดันเต้ ควินตาน่าคนนี้ได้ยังไงกันล่ะ...
---จบปิ้ง---
การเล่าเรื่อง : เล่าในมุมมองอริคนเดียว บทบรรยายไม่ค่อยเยอะ ส่วนใหญ่ป็นบทพูดมากกว่า
ภาษา : ศัพท์ง่ายมาก อ่านแปบเดียวจบ แล้วภาษาก็สวยดีด้วย ไม่แปลกที่จะได้รางวัลเยอะเเยะมากมาย
ความรู้สึกหลังอ่าน : หูยยยย กว่าจะหาซื้อเรื่องนี้ได้ เหนื่อยมาก ไปที่คิโนะกี่ทีไม่เคยเจอเบย - -* มาเข้าเรื่องดีกว่า เรื่องนี้ในgoodreads ได้คะแนนสูงมาก ที่จริงพล็อตมันก็ไม่ได้แปลกพิสดารอะไร ออกจะธรรมดาด้วยซ้ำ แต่เราชอบที่โทนของเรื่องมันเป็นสีขาว ไม่เหมือนนิยายวายบ้านเราที่หม่นๆถึงดำปี๋ - -* สังเกตมาหลายเรื่องละ พวกนิยายเกย์วัยรุ่นบ้านเค้า ธีมส่วนใหญ่จะเกี่ยวกับการค้นหาและยอมรับตัวเอง พล็อตไม่ได้เอ็นซีกระจายเหมือนบ้านเรา (แต่ถ้าไปดูหมวด erotic หรือ bdsm อันนั้นเราว่าบ้านเราเทียบไม่ติด 555) เนื้อเรื่องใสๆ ให้ความรู้สึกเหมือนกำลังอ่าน The perks of being a wallflowerเลย(อันนี้ไม่ค่อยใสเท่าไหร่ - -*) เราว่าเป็นหนังสือที่ดีเล่มนึง ถ้ามีโอกาสก็ควรหามาอ่านกันจ้า
คะแนน : 10+/5 (เป็นความชอบส่วนตัว เราไม่หวงคะแนนอยู่เเร้นนน)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น