Title : Be With You (แล้วฉันจะกลับมา)
Author : Takuji Ichikawa
Genre : Fiction / Romance
Published : 2003
เรื่องย่อ :
ทาคุมิแทบไม่เชื่อสายตา เมื่อภรรยาของเขากลับมา จะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ยังไง? หรือเธอจะอยู่ที่นี่แค่เพียงชั่วคราว หรือว่าความรักจะเอาชนะความตายได้ เมื่อทาคุมิเริ่มต้นหาคำตอบของคำถามพวกนั้น เขาได้ค้นพ้นความลับของการปรากฏตัวของภรรยาที่เกี่ยวพันไปถึงอดีต..และอนาคต
รีวิว + สปอยล์ :
หลังจากมิโอะตายไป ทัคคุงและยูจิต้องจมอยู่กับความเศร้า ทัคคุงต้องพยายามเป็นทั้งพ่อและแม่ของยูจิ ถ้าเป็นพ่อคนอื่นคงไม่ใช่เรื่องยาก แต่สำหรับทัคคุงแล้ว มันยากเกินความสามารถของตัวเขามากมายนัก สองคนพ่อลูกพยายามจะเดินหน้า แต่ชีวิตในแต่ละวันก็เเค่เลยผ่านไป
จนวันที่ฤดูฝนมาเยือน มิโอะกลับมา แต่เธอจำสองพ่อลูกไม่ได้เลยสักนิด ทัคคุงและยูจิตกลงกันว่าจะไม่พูดเรื่องที่มิโอะเคยตายไปแล้ว และแสร้งทำเป็นว่าเหมือนไม่เคยมีเรื่องนั้นเกิดขึ้น
มิโอะสงสัยที่สองพ่อลูกทำตัวแปลกๆ จนเธอเจอสมุดโน้ตของทัคคุงเข้า เนื้อหาในนั้นอธิบายการปรากฎตัวของเธอ และเธอจะได้อยู่กับพวกเขาเพียง 6 แค่สัปดาห์ และเมื่อฤดูฝนสิ้นสุดลง มิโอะต้องกลับไปในที่ที่เธอจากมา
มิโอะเป็นห่วงว่า หากเธอไม่อยู่แล้ว สองพ่อลูกจะใช้ชีวิตต่อไปได้ยังไง เธอจึงเริ่มหาวิธีช่วยทัคคุงเมื่ออาการป่วยกำเริบ และสอนยูจิทำงานบ้าน และฝากเขาดูแลทัคคุงด้วย
แม้จะเป็นเวลาเพียงแค่ 6 สัปดาห์ แต่มิโอะก็ตกหลุมรักทัคคุงอีกครั้ง เธอไม่เสียใจที่เลือกใช้ชีวิตร่วมกับเขา เธอดีใจที่ได้มีลูกชายน่ารักๆแบบยูจิ ต่อให้เธอสามารถเลือกได้อีกครั้ง เธอก็ยังเลือกที่จะมาหาทัคคุงเหมือนดิม
หลังมิโอะจากไปอีกครั้ง ทัคคุงได้รับจดหมายของเธอที่เขียนไว้ก่อนตาย ในจดหมายบอกเล่าเรื่องราวว่าเหตุใดเธอถึงกลับมา และเธอมีความสุขมากแค่ไหนที่ได้อยู่ข้างๆเขา...
I have to go...
At the station by the lake, he's waiting for me. I'm sure.
With my wonderful future.
Wait for me, will you, my boys?
Now, I'm coming to be with you...
ภาษา : ศัพท์ง่ายมากๆจ้า
ความรู้สึกหลังอ่าน : งืมมมมม เราว่าเวอร์ชันภาพยนตร์สื่ออารมณ์ได้ดีกว่านะ ตอนอ่านสะดุดตรงภาษามากๆ มาแบบเป็นกลุ่มคำ ไม่ค่อยเป็นประโยคยาวๆ คิดว่าน่าจะเพราะแปลมาจากภาษาญี่ปุ่น รำคาญนิดนึงตรงยูจิกับทัคคุงชอบพูดว่า 'really?' คือมันเยอะไป แล้วก็ที่มาของอาการป่วยของทัคคุงไม่ค่อยเคลียร์เท่าไหร่ แต่โดยรวมก็ดีนะ ชอบที่มิโอะกับทัคคุงแทบจะไม่ได้คุยกันเลยตอนม.ปลาย แต่หลังจากนั้นทั้งคู่ก็พยายามเข้าหากันและกัน มันดูเป็นความสัมพันธ์ที่ดีอะ รู้สึกได้ว่าสองคนนี้รักกันจริงๆ ตอนที่มิโอะบอกว่า 'เธอมีความสุขที่ได้อยู่กับทุคคุง มันเป็นความสุขที่ยิ่งใหญ่ที่สุดแล้วในโลกนี้' โอยยยย อิจฉา อยากมีแบบนี้มั่ง 55+ ลองหาอ่านกันดูนะ เราว่าเป็นหนังสือ clean ที่หาไม่ค่อยได้ในสมัยนี้ *ปรบมือ*
คะแนน : 4/5
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น